GÖKHAN ÖZEN
O genç kızların hayallerini süsleyen bir star,
O yaşadıklarından ders almış artık daha olgun ve ayakları yere basan genç,
O şimdilerde sadece işine konsantre olmuş Gökhan Özen.
Gökhan Özen ile son çıkardığı albümü "Resimler&Hayaller" albümü ve yaşadıklarına dair çok samimi bir sohbet gerçekleştirdik.
“Hepimiz hayalimiz kadar yaşıyoruz!”
Gençleri bilinçlendirmek amacıyla Dünya AIDS günü nedeniyle çok cesur pozlar verdiniz...
Evet… Cinsellik çok hoyratça ve dikkatsizce yaşanıyor. Ben gençlerin dikkatli olmalarını istiyorum. Şimdiye kadar bu tarz pozlar vermem için çok teklif aldım ancak hiçbirine evet demedim. Bu projeyi kendi internet sitemde yayınlanması için hiç düşünmeden kabul etmemin nedeni gençlerin bu konuya daha hassas davranmaları. Yani ‘ O sizi tanımadan siz onu tanıyın’ diyorum. Ve herkesi bu konuda duyarlı olmaya davet ediyorum.
Sizin ilk oyunculuk deneyiminiz ‘Sevda Çiçeği’nde oldu, öyle değil mi?
Evet, “Sevda Çiçeği”nden önce oyuculukla ilgili hiçbir fikrim yoktu. Aslına bakarsanız, küçüklüğümden beri herhangi bir iddia taşımasam da oyunculuk yapmak istiyordum bu yüzden “hadi bir başlayalım” dedim o dizinin ilk üç bölümünde çok acemiydim zorlukları aşabilmemi cesaretime borçluyum başrol üstlenmiş olmam beni hiç ürkütmedi. Kendimi sınırlamam, ama bilinçli olarak girerim işe.
Şarkıcıların dizi çekme modası, son dönemde yeniden gündemde… Bu ortamın oluşmasında albümlerin eskisi kadar satmamasının etkisi var mı?Bilmem ki… İnsanların kafasında neler var bilemem. Ben söylediğim sebeplerden dolayı başladım; bu işi seviyorum. Gerçekten yorucu bir iş… Sabahın köründe kalkıyor ve geç saatlerde yatağına giriyorsun. Haftanın 5–6 günü tempo böyle devam ediyor. Ayrıca ben daha ilk işimde dublajımı kendim yaptım. Resmen cahil cesaretiydi birkaç bölüm güzel olmadı ama çalıştıkça toparladım. Sonunda güzel olduğunu söylediler, rahatladım.
Son albümünüz Resimler&Hayaller… Nasıl memnun musunuz?
Çok şükür… Sağ olsun sevenlerim beni yine yalnız bırakmadılar. Bu albüm sonrasında yine büyük bir tempoya girdik. İstediğim, içime sinen ‘Aramazsan Arama’ ile tanınan ve sevilen Gökhan Özen tarzının devamı gibi açıkçası. Ama tabiî ki yapılan özel yeniliklerle. Albüm çalışması dört sene sürdü. Kendi hayatım ve içsel dünyam da yaşayanlar albüm de harmanlandı, bir araya geldi ve ortaya çok içime sinen bir sound ortaya çıktı.
Albümünüzün ismi “Resimler&Hayaller” Niçin?
Açıkçası bu albüm tamamıyla benim! Gökhan Özen’in içsel dünyasının tamamını bu albümde bulabilirsiniz. Mutluluklarım, hasretlerim, aşklarım, üzüntülerim, sevinçlerim… Geçmişte ki yaşadıklarımın gerçekliği şarkılarıma yansıtıyor. Resimler hatıraları, hayaller de o anda yaşadığım gerçekleri temsil ediyor. Sonuçta hepimiz hayalimiz kadar yaşıyoruz!
Geçmişinizde birçok talihsiz olay yaşadınız… ( Jest-ski, hapishane…) Geriye dönüp baktığınız da bunları nasıl değerlendiriyorsunuz?
Gerçekten de kötü yaşanmış hatıralar. Belki de bu duruşumu sergilememde ki en büyük etkenler… Artık eski Gökhan değilim! Hiçbir zaman yaşadıklarımı ne gizlerim, ne hakkında konuşmaktan gocunurum. Herkes kaderini yaşamak zorunda. Sonuçta takdiri ilahi. Daha fazla varsa acı yaşayacağız. Önemli olan yaşadıklarını hazmedip onlarla oralarda kalmamak!
Aslında hep “kapalı bir kutu özelliğiniz var!” Yani çoğu sanatçı gibi etrafta yaşamıyorsunuz hayatınızı…Evet ne güzel söylediniz. Aynen çok doğru. Benim hakkımda hiç kimse bir şey bilmiyor. Ben şarkılarımla anlatıyorum kendimi. Şarkılarım kendimi anlattığım tek dilim.
Magazin basını ile bir türlü yıldızınız barışmadı! Nedeni neydi?
Aslında birbirimizi tam anlayamadık. Ben kendimi geri çektikçe onlar daha fazla üzerime geldiler. Kimseyle herhangi bir kırgınlığım ve kızgınlığım yok. Fakat kötü hatıralarım sırasında da pek yanımda oldukları söylenemez!
Magazin basınındaki karmaşada olmayıp uzakta kalmayı tercih ediyorsunuz? Albüm yaptınız fakat hiçbir sansasyonunuzu duymadık…Sansasyonla bir yere gelmediğimi beni tanıyan herkes çok iyi biliyor. Ben bu camianın farklı bir yerinde duruyorum ve buradan her şey çok net görünüyor. Karmakarışık bir ortamda insanlara duygu geçirmeye çalışıyorlar. Ortalığı bulandıran da aslında kendileri. Dışarıdan bakıldığı zaman çok ucuz görünüyor, gereksiz görünüyor. Böyle konuşan insanlar müziklerini bir kenara bırakıp birbirlerinin parçalarından çekiştirmekle meşgul oldukları için bir zaman geliyor ve dönüp bakıyorlar albümler neden satmıyor diyorlar. Aslında çok basit.“Az laf çok iş” . Felsefe bu olması gerekiyorken konuşmaktan iş yapmadıklarını görüyorum. İşin en komiği de tartışılan konular o kadar anlamsız ki. Tartışılan şeylerin bir derinliği anlamı yok. O zaman ben de burada yeni bir tartışma açayım; “Şarkıcılar arasında kim müzisyen? Bu işi sadece ticari olarak yapan kim, sanatçı ruhuyla yapan kim?” Hadi gelin bunu bulalım. Yani polemik yaratmak o kadar kolay ki. Önemli olan seviyeli olması bir şeylerin. Biraz müzik konuşulması gerekirken işin magazinsel boyutu daha çok ortaya çıkıyor.
Herkesin birbirine sataştığı, yalanın alıp başını yürüdüğü bu kötü ortamlardan insanların kendilerini çekmeleri için ne önerebilirsiniz?
Öneri değil fakat tavsiye olabilir yalnızca. Başarıyı ve huzuru yakalamak için illaki birbirine laf atmak gerekmiyor. Bir kere başarı huzurla gelir. O dingin huzuru yakalayabilmeleri için Kuran okumalarını tavsiye ediyorum. Ben bunu yapıyorum inanın huzurum çok üst düzeyde.
Sizin gözünüzden şöhrete nasıl gözükür?
Kendini fazla kaptırmadığın sürece keyifli bir şey. Bir enerjisi var. Şöhrete kendini kaptırdığın zaman vay haline. Her zaman başını yastığa koyduğun zaman eski günlerini düşüneceksin hatırlayacaksın. Ne oldum demeyeceksin, ne olacağım diyeceksin. Bunları düşünürken keyfini kaçırmadan şöhretin keyfini tadını yaşıyorum çıkartıyorum. Çok sevdiğim bir işi yapıyorum. Ama onun dışında da bunun bomboş ve yalan olduğunu biliyorum. Benim hamurumda yok böyle bir duygu. Sonradan elde ettiklerim ile değişecek bir karakterim yok. Onarlı bırakır giderim, karakterimi bırakmam, kişiliğimi bırakmam. Kendime duyduğum saygıyı bırakmam. Şöhret beni etkilemez etkilemedi de. Şöhretten sonra para gelir. Ama ondan önce de parasız günleri olmuştur insanın. İşte o parasızlık insanı bozmuyorsa şöhretle gelen para hiç bozmaz. O zaman yoldan çıkmıyorsan şimdi de çıkmıyorsun. Bu biraz inançla ve insanın kendine duyduğu saygıyla (çok) alakalı.
14 Şubat sevgililer gününün siz sanatçılar için ayrı bir yeri olsa gerek?
Aslında yok… Tabi özel bir gün, belki biraz kla******** olacak fakat sevgiyi bir yere sığdırmanız mümkün değil kaldı ki bir güne sığdırabilesiniz. Onun için 365 gün en güzel sevgilerin yaşandığı günler olsun.
By Şalvarlı Dergisi aracılığıyla son olarak söylemek istediğiniz bir şeyler var mı?
Tüm sevenlerime kucak dolusu sevgiler diliyorum. Herkes yaşadığı hayatın kıymetini bilsin. Gençlerimizin güncel olaylara artık daha dikkatli olduklarını biliyoruz. Tabi ben de kendimi genç nesil içine koyuyorum. Sevdiklerimize, sevgilerimize sonuna kadar sahip çıkalım. Barışın, sevginin olduğu her ortamda mutlu olmamız kaçınılmaz olur.
Konu: ''hepimiz hayalimiz kadar yaşıyoruz!'' 
C.tesi Haz. 07, 2008 8:57 pm